Hans Bootsma (Synchroon) gelooft in transformatie bedrijventerreinen
‘Je kunt niet door blijven gaan met volbouwen weilanden’
Ik houd van plekken met verborgen potentie, zegt adjunct-directeur Hans Bootsma van projectontwikkelaar Synchroon. Plekken waar méér van valt te maken dan je op het eerste gezicht zou denken. Met het groeien van de woningbehoefte stijgen de kansen om de scheiding tussen wonen en werken te verzachten. Dat zal wel móeten, denkt Bootsma, want de war on talent dwingt bedrijven aantrekkelijke plekken voor hun werknemers te creëren. Hij gelooft in een slimme mix van wonen en werken en in de kracht van transformaties.
Voor het mengen van wonen en werken bestaat niet één recept, zegt de Synchroon-directeur. Alles hangt af van de situatie ter plekke. Gevraagd naar een succesvolle ontwikkeling noemt hij het project Wisselspoor in Utrecht. Het terrein van de voormalige Koninklijke Nederlandse Fabriek voor Werktuigen en Spoormaterieel wordt omgetoverd tot woongebied. Industrieel erfgoed zoals hallen en zelfs sporen blijft behouden. In dit door Synchroon een ‘stoer stukkie stad’ genoemde deel van Utrecht komen woningen, horeca, parken en ruimte voor creatieve bedrijven.
Op of bij bedrijventerreinen waar nog wél gewerkt wordt ziet Bootsma ook kansen. Om die te kunnen benutten, zijn samenhang en een lange adem nodig. Hij bepleit ‘het activeren van de openbare ruimte’. Bootsma: ‘De discussie gaat vaak alleen over wonen en werken. Te veel over gebouwen en nog te weinig over ménsen. Terwijl mensen de bepalende factor zijn. Veel bedrijven moeten zich enorm inspannen om de juiste medewerkers aan zich te binden. In de heviger wordende war on talent is de omgeving waarin die mensen terechtkomen steeds belangrijker. Je moet daar echt iets van maken.’
In Utrecht lijkt dat met Wisselpoor goed te lukken. In oude monumentale gebouwen strijken nieuwe bedrijven neer. Er komt leisure en goed bij het gebied passende horeca. Er is ruimte voor groen. Bijenkasten geven het gebied kleur. Bootsma: ‘Het gebied begint aan een nieuw leven en raakt steeds meer in trek. Het groeit uit tot een impuls voor Utrecht.’ Zulke projecten zijn vaak bewerkelijk en complex.
Maar de Synchroon-directeur vindt het de moeite waard om er geld en energie in te steken: ‘Wij zien dat steeds meer gemeenten debatten initiëren over gebieden die lang niet geschikt leken voor woningbouw en andere functies. Dat heeft mede te maken met het besef dat je niet door kunt blijven gaan met het volbouwen van weilanden.’
Overigens vindt Bootsma dat niet te licht gedacht moet worden over het spanningsveld tussen bedrijven en oprukkende woningbouw. Vaak zitten op bedrijventerreinen ondernemers die eerder uit de centrale stad moesten vertrekken. Die voelen er weinig voor om wéér hun biezen te pakken. Bootsma: ‘Je kunt ze niet blijven verbannen. Maar je kunt ze wel met maatwerk en goede ideeën verleiden.
Een toenemend aantal gemeenten wil met hen en anderen in debat over het opnieuw indelen van bedrijventerrein. Dat zijn trajecten van tien of twintig jaar. Als je ze op tijd en goed doordacht in gang zet, kunnen ze een zowel voor bedrijven als gemeenten aantrekkelijk verdienmodel opleveren.’
