Werkplekinspectie Doetinchem
Na bijna twintig jaar in dienst bij BK ingenieurs vond ik, Wieteke Snijder, tekstschrijver bij BK ingenieurs, het de hoogste tijd om eens mee het veld in te gaan. Dat trof, want mijn vestigingsmanager Arnhem/senior adviseur Bodem Dennis Heuveling had nog een Werkplekinspectie (VCA) oftewel Safety Walk (SCL) op de planning staan. Samen met hem reed ik naar Doetinchem. We inspecteerden de werkzaamheden op een saneringslocatie. Ik keek mijn ogen uit!
Je melden op zo’n saneringslocatie, hoe gaat dat? Het terrein is geheel omhekt, afgesloten voor passanten en andere mogelijk geïnteresseerden. Een graafmachine graaft laagsgewijs de grond af. Dat maakt een lawaai; roepen heeft geen zin. Collega en milieukundig begeleider Jeroen bellen dan maar. Hij is op locatie aanwezig en laat ons binnen de hekken.
Moet ik mij beschermen?
Op de locatie is sprake van drie deelverontreinigingen met PFAS. Deze zijn direct duidelijk te zien. Daarom hoef ik tijdens het projectbezoek geen persoonlijke beschermingsmiddelen te dragen. Waar niet gewerkt wordt is de afrastering intact. Op de plaatsen waar gewerkt wordt, zijn veiligheidslaarzen verplicht. Daar kom ik gewoon niet. Loop ik ook niet in de weg. De milieukundig begeleider en grondwerker van de aannemer gebruiken hun persoonlijke beschermingsmiddelen goed. Dat zien we direct. Ze lopen op veiligheidslaarzen en in overall tijdens het aanwijzen van de te ontgraven spots in de verontreinigde zone. Helm op hun hoofd. Er is een schoon-vuilunit. Onze MKB ontdoet zich daar van zijn helm en vuile overall, frist zich op en wisselt zijn laarzen. Dan voegt hij zich bij ons.
Paperassen
De werkplekinspectie gaat verder. In de keet treffen we de projectleider/uitvoerder van de aannemer. Aan de muur hangen veiligheidsregels, de vluchtroute, het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Je weet maar nooit. Hij laat ons het veiligheids- en gezondheidsplan zien, de overzichtstekening en de schaftruimte. Ook zien we de presentielijst van de startwerkvergadering die gehouden is bij aanvang van het project en welke locatiespecifieke risico’s zijn benoemd. Iedere deelnemer heeft getekend. De deelnemers zijn op het moment van ons bezoek allemaal op de locatie aanwezig. Het regelement Altijd Veilig hangt ook netjes aan de muur. Als ik om me heen kijk, word ik wel blij van zo’n geordende projectlocatie.
Veiligheid op de werkplek
We gaan verder naar de loods, waar de werkbus geparkeerd staat. De inhoud en ordelijkheid krijgen een prima beoordeling. Dan volgt de controle van de nodige pasjes voor basisveiligheid, VCA-VOL en medische geschiktheid. Ook controleren we de vergunningen, de leeftijd van de helm, de inhoud van de EHBO-middelen, uiterste gebruiksdatum van de oogspoelfles, kalibratiedata van gereedschappen, keuringsdata van blusmiddelen en gereedschappen, alles wordt aan inspectie onderworpen.
Folie en nathouden
Ten slotte bekijken we de werklocatie. De verschillende grondlagen worden afzonderlijk afgegraven en op folie in depot geplaatst. Het is zulk warm en droog weer, dat de grondwerker van de aannemer is begonnen met nathouden van de grond om verstuiven te voorkomen. Straks aan het einde van de werkdag zal hij de depots voor de nacht toedekken met folie en dit verzwaren. De waterslang waarmee hij de depots besproeit is zelfs veilig door de loods gelegd. Niemand zal hierover kunnen struikelen.
Waterput
De werkplekinspectie is ten einde. Dat dachten we tenminste, want terwijl we richting de auto lopen, roept collega Jeroen ons terug. Bij het laagsgewijs afgraven van de grond is de kraanmachinist gestuit op een ringvormig bouwwerk van bakstenen. Het blijkt te gaan om een waterput uit de tijd dat op de locatie een boerderij heeft gestaan. Ergens in de achttiende eeuw. Toen hier dwars over de locatie nog een sloot liep. Ik ben diep onder de indruk. De kraanmachinist niet. Die heeft wel mooiere vondsten gedaan in zijn carrière.
Straatpotten
Bij het verlaten van het terrein vallen mij straatpotten op. Kleine, soms uitstekende, vierkante, rechthoekige en ronde afdichtingen met allerlei kleuren. Het blijken allemaal afdichtingen te zijn van peilbuizen van eerder bodem- en grondwateronderzoek. ‘In het wild’ ben ik die dingen al heel vaak tegengekomen in de stoep, in het fietspad of de openbare weg. Nu weet ik eindelijk wat dat zijn! Waar zo’n projectbezoekje al niet goed voor is…
Op de kleine foto’s bij het bericht: de vrijgegraven voormalige waterput en vier straatpotten die de afdichting vormen van peilbuizen in de grond.
Dennis controleert tijdens de werkplekinspectie de papierwinkel van Jeroen
De grondwerker van de aannemer houdt de afgegraven grond nat.
De sleuf naast het pand als voorbereiding op de grondwatersanering.
